czekać na Twój pocałunek
w Hostii skryty
Miły Bóg
Upragniony
krwi strumieniami okryty
cierniem ukoronowany
ciało w ranach otwartych
w nagości upokorzony
Twoje umiłowanie
zamilkło w sercu
szaleństwo głębokie
szaleństwo niezmierne
oby serce pragnęło
przylgnąć do Ciebie
wzruszone zupełnie
całuj małe dusze
słodyczą ust Twoich
codziennie
Rokita 2012, Adwent