biegnę do Ciebie
nieważne gdzie
nikt nie zatrzyma
choć męczy bieg
jestem tu sama
gdy idzie zmierzch
poranek mija
nie chowaj się
umrę z tęsknoty
chcę, abyś był
w głębinie serca
której tylko Ty
dotykać umiesz
przestrzenie całe
innym nieznane
tam spotykamy
się kiedy zechcesz
piękno na ziemi
u bram zostaje
wobec Twych dłoni
niczym są moje.
Szczecin 2012, po spowiedzi świętej, z wdzięcznością ks. Andrzejowi za stawrzanie przestrzeni do spotykania Boga
